REZERWAT PAZA
Przedmiot ochrony: fitocenozy leśne żyznej buczyny, grądu typowego i wilgotnego oraz boru mieszanego;
Data utworzenia: 11.12.1995 r.;
Powierzchnia: 27,21 ha;
Lokalizacja: Leśnictwo Potok, Nadleśnictwo Złoczew; Miasto i Gmina Złoczew.
Rezerwat utworzony w celu ochrony najlepiej w Nadleśnictwie Złoczew zachowanych starodrzewi bukowych (ok. 90-150-letnich) na żyznym środowisku grądowym. Najstarsze 160-letnie buki dochodzą tu do 300 cm średnicy. Celem ochrony są również stanowiska chronionych oraz rzadkich gatunków roślin. Z roślin chronionych należy wymienić przede wszystkim wawrzynka wilczełyko, bluszcz pospolity, marzankę wonną, kruszynę pospolitą, kalinę koralową, a z rzadkich łuskiewnika różowego oraz korkową odmianę wiązu polnego.

REZERWAT WRZĄCA
Przedmiot ochrony: fitocenozy leśne kwaśnej buczyny niżowej na granicy zasięgu buka i jodły;
Data utworzenia: 11.12.1995 r.;
Powierzchnia: 59,1 ha;
Lokalizacja: północno-zachodnia część uroczyska "Orły", Leśnictwo Biała, Nadleśnictwo Złoczew; Miasto i Gmina Złoczew.
Celem utworzenia rezerwatu była ochrona jedynych na terenie nadleśnictwa Złoczew, najlepiej zachowanych fitocenoz kwaśnej buczyny niżowej oraz ponadstuletnich starodrzewi bukowych z udziałem jodły na granicy ich zasięgu.

REZERWAT LEŚNY PÓŁBORU
Przedmiot ochrony: naturalne fragmenty dąbrowy świetlistej i grądu wraz z licznymi stanowiskami roślin chronionych;
Data utworzenia: 24 listopada 1983 r.; Powierzchnia: 56,83 ha;
Lokalizacja: uroczysko "Woźniki", Leśnictwo Męcka Wola, Nadleśnictwo Sieradz, teren gminy Sieradz;
Głównym obiektem chronionym w rezerwacie jest 130-letni drzewostan dębowo-sosnowy z bogatym podszytem i bujnym, wielogatunkowym runem. Stwierdzono tu występowanie niemal 300 gatunków roślin naczyniowych. Runo, pokrywające całą powierzchnię, wykazuje kilkuaspektowość sezonową. Zakwitające przylaszczki, zawilce, złoć żółta, ziarnopłon wiosenny, kokorycz oraz wiele innych roślin tworzą przepiękny wiosenny aspekt. Z ciekawszych gatunków należy również wymienić konwalię majową, bukowicę zwyczajną, przytulię Schultesa, bodziszek czerwony, kokoryczkę wonną i wielokwiatową.

REZERWAT JAŹWINY
Przedmiot ochrony: wielowarstwowy bór mieszany wilgotny, naturalnego pochodzenia na stanowisku wyspowym wśród rozległych borów suchych;
Data utworzenia: 20 maja 1963 r.;
Powierzchnia: 3,86 ha;
Lokalizacja: uroczysko leśne "Błota", Leśnictwo Błota, Nadleśnictwo Złoczew, teren gminy Brąszewice; Drzewostan tworzą sosny, świerki i jodły w wieku 80-140 lat. Największą jego ozdobą były do niedawna monumentalne okazy jodeł o wysokości 38 m i obwodzie pnia 100 cm, które niestety giną wskutek zaburzenia stosunków wodnych. Stan podrostów jodłowych i świerkowych również jest coraz gorszy. W runie obficie występuje paproć orlica pospolita, a w miejscach najwilgotniejszych mchy torfowce i mech płonnik. Do ciekawszych roślin zalicza się widłak jałowcowaty, gwiazdnica długolistna, wąkrota pospolita i siódmaczek leśny. W pobliżu rezerwatu znajduje się stanowisko rzadkiej paproci chronionej długosza królewskiego.

REZERWAT LEŚNY NOWA WIEŚ
Przedmiot ochrony: wielogatunkowe drzewostany liściaste z udziałem jodły i buka oraz stanowiska licznych roślin chronionych; Data utworzenia:
7 maja 1984 r.;
Powierzchnia: 117,62 ha;
Lokalizacja: Leśnictwo Potok, Nadleśnictwo Złoczew, teren Miasta Gminy Złoczew;
Rezerwat powstał przez połączenie istniejących dawniej rezerwatów "Komasówka" i "Nowa Wieś". W pięknym naturalnym drzewostanie uwagę zwracają przede wszystkim imponujące, sędziwe okazy świerków, buków, jodeł
i dębów. Osobliwością rezerwatu jest duże stanowisko kwitnącego bluszczu pospolitego. Urozmaicony podszyt tworzy trzmielina europejska, kruszyna pospolita, kalina koralowa, warzynek wilczełyko, bez czarny i koralowy, szakłak, głóg i wiele innych krzewów. Prawdziwą ozdobą rezerwatu jest bujne i różnorodne runo odznaczające się zmiennością sezonową. Najbardziej malowniczy jest aspekt wczesnowiosenny, gdy kwitnie zawilec gajowy, przylaszczka, miodunka ćma, kokorycz pełna, śledzienica skrętolistna, ziarnopłon wiosenny oraz wiele innych atrakcyjnych roślin. Bogata flora obfituje w gatunki chronione. Poza wymienionym wcześniej bluszczem pospolitym i wawrzynkiem wilczełyko, występuje tu barwinek pospolity, widłak goździsty oraz bardzo rzadkie storczyki: podkolan zielonawy, kruszczyk szerokolistny, listera jajowata i gnieźnik leśny. Żyje tu również wiele ciekawych gatunków zwierząt, z których można wymienić bociana czarnego, orzesznicę, borsuka, jenota czy łosia. Rezerwat ten ze względu na bardzo dobrze zachowane i mocno zróżnicowane drzewostany oraz wszystkie inne wymienione wartości jest niezwykle cennym elementem
w przyrodzie regionu, o wyjątkowych walorach przyrodniczych, naukowych i dydaktycznych.

REZERWAT ORNITOLOGICZNY JEZIORSKO
Przedmiot ochrony: ostoja ptaków wodno-błotnych,
w tym licznie występujących gatunków ptaków rzadkich i chronionych;
Data utworzenia: 23.12.1998 r.;
Powierzchnia: 2.350,6 ha;
Lokalizacja: południowa część zbiornika Jeziorsko aż do linii łączącej miejscowość Jeziorsko z miejscowością Brodnia, teren gminy Pęczniew, Miasto i Gmina Warta; Zadaniem rezerwatu jest ochrona płytkiej, cofkowej części zbiornika zaporowego Jeziorsko wraz z jej licznymi skrzydlatymi mieszkańcami. Liczebność ptaków lęgowych, skład gatunkowy oraz niezwykle bogata awifauna przelotna pozwalają zaliczyć rezerwat Jeziorsko do ostoi ptaków o znaczeniu europejskim. Do chwili obecnej stwierdzono występowanie ok. 250 gatunków ptaków, w tym 150 lęgowych. Gnieżdżą się tu bardzo rzadkie, ginące gatunki ptaków, często w bardzo dużych ilościach. Dla niektórych gatunków Jeziorsko to jedno z nielicznych stanowisk lęgowych w głębi kraju.
W okresie przelotu, zwłaszcza jesiennego, liczebność przebywających w rezerwacie ptaków przekracza 10.000 osobników. Wśród tej imponującej liczby ptaków trafiają się często wielkie rzadkości, a także gatunki egzotyczne, sporadycznie zalatujące na teren Polski.
W dużej ilości pojawiają się tu mewy, rybitwy oraz różne gatunki siewkowców (m.in. brodźce, biegusy, bataliony, bekasy czajki, sieweczki, szlamiki). W czasie przelotu spotkać można duże stada kilku gatunków gęsi,, kaczek, czapli,, a także stada czarnych bocianów, Regularnie pojawiają się ptaki nie często obserwowane w kraju, jak: ślepowron, czapla biała, żuraw, ostrygojad, siewka złota, siewnica, kulik wielki i mniejszy, bekas dubelt, bekasik płatkonóg szydłodzioby, brodziec pławny, rybitwy,: białowąsa, białoskrzydła i wielkodzioba. Spotyka się tu również ptaki drapieżne, jak: sowy, błotniaki stawowe, myszołowy, jastrzębie, sokoły pustułki i sokoły wędrowne, krogulce, kobuzy, rybołowy a nawet potężne bieliki. Zanotowan też obecność ibisa kasztanowatego, warzęchy,, czapli nadobnej, szablodzioba, szczydlaka, kormorana małego, mewy orlicy, gęsi egipskiej, kazarki i sterniczki.

PARK KRAJOBRAZOWY MIĘDZYRZECZA WARTY I WIDAWKI
Data utworzenia:1989 r.;
Powierzchnia: 25,3 tys. ha;
Lokalizacja: Znajduje się na terenie powiatów: łaskiego, sieradzkiego, wieluńskiego, zduńskowolskiego.
Utworzony w celu objęcia szczególną ochroną dla potrzeb dydaktyczno-naukowych i krajoznawczych bezcennego, niepowtarzalnego i swoiście pięknego krajobrazu naturalnych dolin rzecznych Warty, Widawki, Grabi, Niecieczy i Oleśnicy. Wiele odcinków rzek, zwłaszcza Warty, ma charakter wyraźnych przełomów. Z ich krawędzi otwierają się efektowne ciągi widokowe na dolinę oraz meandrujące, pięknie otoczone bujną roślinnością naturalne koryta rzeczne. Cenna biologiczna obudowa rzek i strumieni, liczne starorzecza, torfowiska i tereny podmokłe z mozaiką dobrze wykształconych zespołów roślinności bagiennej, wodnej i szuwarowej, daje schronienie dla wielu, często bardzo rzadkich gatunków zwierząt. Szczególnie dla związanego z wodą ptactwa mokradła Parku to wymarzone lęgowe siedliska, nic więc dziwnego, że trafiają się tu prawdziwe skrzydlate osobliwości. Podstawowe przyrodnicze walory Parku związane są ze środowiskiem wodnym, jednak nie brak tu innych wartości, jak np. płatów kserotermicznych muraw i zarośli oraz ciekawych fragmentów borów i lasów liściastych. Występuje tu również wiele interesujących i cennych dla nauki procesów oraz struktur geomorfologicznych urozmaicających krajobraz Parku. Park Krajobrazowy Międzyrzecza Warty i Widawki charakteryzuje się cennymi walorami przyrodniczymi, pięknym krajobrazem, ciekawą geologią oraz dużymi wartościami kulturowymi, co powoduje, że posiada on duże znaczenie naukowo-dydaktyczne |
i krajoznawcze.

RZEKA WARTA – trzecia co do długości rzeka w Polsce, posiadająca wyjątkowe walory przyrodnicze i krajobrazowe. Krajobraz doliny Warty, płynącej swym naturalnym korytem, urzeka swa różnorodnością. Są tu liczne zakola, starorzecza, rozległe łęgi, na których wciąż jeszcze wypasa się stada bydła, owiec i gęsi. Bogata w ryby rzeka stanowi raj dla wędkarzy, a miłośnicy przyrody obserwować mogą bujne życie roślinne i zwierzęce. Rzeka Warta, z uwagi na swój szybki nurt, niewielką głębokość i urokliwy krajobraz, jest szczególnie atrakcyjna  dla kajakarzy. Duże fragmenty Warty i jej doliny (także na terenie powiatu sieradzkiego) chronione są w formie parków krajobrazowych i rezerwatów przyrody.

ZBIORNIK WODNY PRÓBA – utworzony w 2001 r. w dolinie rzeki Żegliny, w pobliżu miejscowości Próba. Powierzchnia lustra wody przy maksymalnym napełnieniu wynosi 21,4 ha, średnia szerokość zbiornika 130 m, długość 1,7 km, średnia głębokość 1,5 m. Po wschodniej stronie zbiornika rozwija się budownictwo letniskowe, latem funkcjonuje kąpielisko, wypożyczalnia sprzętu pływającego, mała gastronomia, duży parking. Po zachodniej stronie powstanie niebawem duże pole namiotowe, planuje się też budowę pochylni do wodowania łodzi i pomostów. Nad PRÓBĘ można dojechać z Sieradza rowerem, gdyż przebiega tędy szlak rowerowy „Sieradzka eSka”. Pomyślano też o miejscu odpoczynku: na wzniesieniu pod laskiem, z rozległym widokiem na wodę, stoją dwie wiaty - altanki, wyposażone w stoły, ławy i stojaki na rowery. Zmotoryzowani mogą skorzystać z położonej nieopodal (około 500 m) drogi krajowej nr 14 z Wrocławia do Sieradza i Łodzi.

ZBIORNIK WODNY JEZIORSKO - utworzony przez zaporę przegradzającą dolinę Warty między Skęczniewem a Siedlątkowem - na pograniczu województw łódzkiego (90%) i wielkopolskiego (10 %), oddany do użytku w 1986 r. Jeden z największych tego typu obiektów w Polsce. Przy maksymalnym spiętrzeniu - powierzchnia ok. 4.200 ha, długość ponad 16 km, szerokość 3,5 km, głębokość 10 m. Duże wahania poziomu wody stworzyły w pd. części zbiornika, w tzw. strefie cofki, dogodne warunki życia dla większości występujących w Polsce gatunków ptaków wodno-błotnych. Teren ten chroniony jest jako rezerwat ornitologiczny. Nieprzeciętna wartość tej części Zbiornika ściąga licznych badaczy i obserwatorów przyrody, profesjonalistów i amatorów. Obrzeża zbiornika - w powiatach poddębickim i sieradzkim - są stopniowo zagospodarowywane na użytek licznie przybywających tu turystów, amatorów sportów wodnych i wędkarzy.